นักคณิตศาสตร์ชาวกรีก Arkutas เคยอธิบายหลักการของสกรู. ในศตวรรษแรก AD ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนเริ่มใช้สกรูไม้ในการกดสกรู ซึ่งสามารถกดน้ำมันมะกอกจากมะกอกและทำไวน์จากองุ่น ก่อนศตวรรษที่สิบห้า โลหะสกรูไม่ค่อยถูกใช้เป็นตัวยึดในยุโรป Rybczynski (Rybczynski) พิสูจน์ให้เห็นว่าไขควงแบบมือถือ ไขควงมีอยู่ในยุคกลาง (ล่าสุด ค.ศ. 1580) แต่จนถึงศตวรรษที่ 18 มีการใช้สกรูยึดแบบเกลียวและเริ่มใช้กันอย่างแพร่หลาย ก่อนมีการใช้รัดเกลียวกันอย่างแพร่หลาย มีหลายวิธีในการขันให้แน่น ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับงานไม้และการตีขึ้นรูป ไม่เกี่ยวกับการตัดเฉือน ก่อนกลางศตวรรษที่สิบเก้า เรือต่าง ๆ ถูกสร้างขึ้นด้วยหมุดเกลียว สลักหมุด หรือหมุดย้ำ กาวก็มีขายในสมัยนั้นเช่นกัน แต่ไม่มากเท่าทุกวันนี้ จนกระทั่งศตวรรษที่สิบแปดที่เครื่องจักรสามารถผลิตได้จำนวนมากสกรูสกรูโลหะกลายเป็นรัดทั่วไป เทคโนโลยีนี้พัฒนาขึ้นในช่วงทศวรรษ 1760 และ 1770 ตามเส้นทางกระบวนการสองเส้นทางที่แยกจากกัน แต่ในไม่ช้าก็รวมเข้าด้วยกัน ในเวลาเดียวกัน Jesse Ramsden ผู้ผลิตเครื่องมือชาวอังกฤษ (1735–1800) ยังทำงานเป็นเครื่องตัดและแม่พิมพ์ ประสบปัญหาเกี่ยวกับการตัดด้วยสกรู และในปี 1777 เขาได้คิดค้นเครื่องกลึงเกลียวที่น่าพอใจตัวแรก วิศวกรชาวอังกฤษ เฮนรี มอดสลีย์ (ค.ศ. 1771–ค.ศ. 1831) มีชื่อเสียงในด้านการเผยแพร่เทคนิคนี้ด้วยเครื่องกลึงเกลียวซึ่งเป็นเครื่องกลึงในปี ค.ศ. 1797 และ ค.ศ. 1800 รวมทั้งตะกั่วสกรู, สไลด์. ชุดเกียร์ของเฟืองเป็นสัดส่วนมาตรฐานของการผลิตภาคอุตสาหกรรม เขาได้รวมวิธีที่พี่น้องไวแอตต์และแรมส์เดนผลิตสกรูโดยใช้วิธีการเดียวกันกับที่ผลิตงานไม้อยู่แล้วสกรูเพื่อผลิตสกรูเครื่อง สิบปีต่อมา บริษัทของเขายังคงเป็นแบรนด์ชั้นนำด้านเครื่องมือกล
